Hoera... Linne is voor het eerst mama geworden!

​

Donderdag 15 mei

Laten we bij het begin beginnen, de bevalling...

Op vrijdagnacht zat ik zoals gewoonlijk op de bank bij mamapoes (ik wil natuurlijk niets missen). Om 3.00 uur werd ze onrustig en ging ze op zoek naar een plekje om te bevallen. Die kon ze niet echt vinden ondanks de 4 plekken in huis die we hadden klaargemaakt (werpkist, grote reisbench, kartonnen doos, plank in mijn kledingkast). Uiteindelijk koos ze een kartonnen krabtonnetje van 25x50x25 cm, geschikt voor 1 kat. Maar als ze zich hier prettig in voelt, prima. Ik kon alleen niets zien, nergens bij en had dus geen idee wat daar gebeurde. Om 4.30 uur was het eerste kitten geboren en de placenta werd opgegeten. Goed gedaan dus!

 

Ik besloot het kitten in de werpkist te leggen zodat ze daar verder kon bevallen (dit gaat eigenlijk altijd wel goed, want waar het kitten is, is mama). Linne dacht daar anders over en ging alleen terug naar het doosje. Een uur later was kitten 2 er en besloot Linne toch maar mee te gaan naar de werpkist. Omdat Linne niet heel dik was en ik tijdens de zwangerschap weinig beweging zag, dacht ik dat ze nu misschien wel klaar zou zijn. Niet dus, want 50 minuten later was nr. 3 er. Netjes! Nr. 4 volgde 15 minuten later in stuit (die ze ook zelf deed). Bevallen kon ze dus soepel en makkelijk. Nu zou ze toch wel echt klaar zijn... Niet dus. Om 7.15 uur werd het laatste kitten geboren. Slap en met een slechte placenta en een hele witte navelstreng. Dit ging niet goed... Ik haalde het kitten bij Linne weg en zag tot mijn schrik dat ze in die korte tijd het staartje eraf gebeten had. Nee, wat nu? Eerst maar wat leven erin proberen te krijgen, dus veel wrijven, druppeltje Nutridrops en slijmzuigen. En ja hoor, na zo'n 8 minuten hapte het kleintje naar adem en begon een beetje te bewegen. Nu het staartje nog... Weekend-/spoeddierenarts gebeld en die zei dat ik wel kon wachten tot mijn eigen dierenarts om 9.00 uur open zou gaan. Ik heb het staartje ontsmet en om 9.00 uur belde ik gelijk naar onze dierenarts. Bleken ze deze zaterdag niet open te zijn. Uiteindelijk met Linne en het hele nest naar een andere dierenarts gegaan waar het staartje werd geplakt en de rest werd nagekeken. Ze zouden allemaal gezond zijn en hadden een krachtige hartslag. Veel plezier ermee!

​

Het staartloze kitten werd steeds zwakker en wilde niet drinken. Hij viel veel af en had geen kracht voor het flesje. Mama had inmiddels zoveel stress gehad van het bezoek aan de dierenarts, het slepen met haar kittens en flesvoeding die ik probeerde te geven aan 2 kittens die bleven afvallen. Linne had nauwelijks melk meer en wist ook echt niet wat ze met de kittens aan moest. We begonnen met het staartloze kitten met sondevoeding. Dit hadden we vaker gedaan en ging ook goed totdat ik hem weer wilde komen halen en hij overleden was. We hadden dit al aan zien komen aangezien hij zwak geboren werd, maar het blijft toch altijd verdrietig!

Ik bleef de 4 andere kittens dus ontlasten en haar hoogzwangere zusje Tove bleef bij de kittens om ze warm te houden (zij is echt en zorgzame poes hadden we al gezien bij het enige nestje dat we hebben gehad sinds de zusjes hier wonen). Inmiddels bleef Linne slepen en was het steeds weer zoeken waar ze lagen. Uiteindelijk hebben we het kleine krabdoosje in de gepimpte gangkast boven gezet, waar de nestjes wel vaker liggen totdat ze naar de woonkamer mogen. Daar lagen Linne, dikke Tove en 4 kittens dus soms met z'n allen. Ruimte om te voeden was er dan niet, dus ging ik Linne geregeld halen om haar ernaast neer te leggen om te voeden. Niet fijn voor haar, maar er moest melk op gang komen... Dit lukte na een tijdje en 3 van de 4 begonnen eindelijk wat aan te komen. Zo opgelucht!! 1 poesje wilde alleen echt de tepel niet pakken. Ik bleef maar aanleggen en heb alle tepels geprobeerd, maar helaas. Over op kittenmelk dus, maar de verschillende speentjes/spuitjes die ik probeerde wilde ze ook niet.

​

Het was inmiddels dinsdagochtend en ik had sinds de woensdag ervoor nog niet geslapen omdat ik constant bezig was met ontlasten en aanleggen enz. Ik kon niet meer!!! Toch wilde ik niet opgeven en ben ik begonnen met sondevoeding. 8 keer per dag/nacht 2 ml. Jeeeeehhhh, na iedere voeding was de kleine meid (logisch) 2 gram aangekomen en het bleef ook binnen. Ik had er een goed gevoel bij totdat ze op woensdagochtend veel minder levendig was. Dit werd 's middags nog erger en bij de voeding van woensdag om 16.00 uur was ze helemaal slap en heb ik uiteraard geen voeding meer gegeven. Ook dit mooie, kleine schatje heeft het niet gehaald... Rust zacht!

​

We merken nu wel dat Linne eindelijk rust heeft gevonden en nu ook zelf alles doet. Ontlasten en voeden!
De 3 overgebleven kittens groeien sinds gisterochtend als kool en ik heb vannacht eindelijk wat kunnen slapen. Op naar de volgende bevalling...

​

Hieronder het gewicht (geboorte en nu), geslacht en (tijdelijke) namen die ik ze net gegeven heb
(op volgorde van geboorte):

 

Chocolate poesje 1: *

Chocolate katertje: Lasse (100/152 gram)

Chocolate poesje: Leah (77/112 gram)

Lilac katertje: Loek (92/118 gram)

Katertje 3: *

 

Voor de mensen waar ik al contact mee heb, excuses dat ik de site pas zo laat heb bijgewerkt. Ik was druk en heel moe en daarbij wilde ik Linne zo min mogelijk extra stress geven en het maken van foto's komt ze ze gelijk weer ophalen. Hieronder wel een paar hele snelle foto's van vanmorgen. Zoals je ziet wilde Linne ze na ongeveer 3 seconden alweer meenemen.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​​​​​​​​​​​​​​​​​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​