Woensdag 13 april 2016
Op dag 63 van haar zwangerschap begon de dag al iets anders dan normaal. Fleur bleef heel dicht bij me en hield me steeds in de gaten. Ik besloot haar op bed in de (werp)bak te leggen en daar bleef ze rustig liggen. Al snel bewoog haar buik zo erg, dat moesten wel weëen zijn... zo snel? Dit was voor mij ook de eerste bevalling van een poes en ook al had ik inmiddels genoeg gelezen, in het echt is het toch anders.
Maar het bleken echt de persweëen al te zijn, want na een half uurtje was de eerste kitten geboren! En wat deed Fleur het gelijk al goed, ik hoefde nauwelijks te helpen. Hierna volgden al snel nummer 2 en 3 en zo was het nest compleet. Hieronder de geboortegewichten:
Katertje 1: 84 gram
Katertje 2: 84 gram
Poesje: 92 gram
Mama en de kleintjes doen het super. Hier de eerste foto's van na de bevalling:
Donderdag 14 april 2016
Ik zal de komende dagen misschien wat vaker wat schrijven, er gebeuren ook zoveel dingen. Vannacht heb ik bijvoorbeeld de namen bedacht. Het wordt geen A-nestje meer, maar we kijken gewoon per nest welke namen we leuk vinden. Voor dit nest zijn dit Carrie, Quinn en Saul, vernoemd naar de acteurs van Homeland.
Ik heb net de kittens gewogen, nog geen dag oud...
Saul (katertje 1) weegt nu 94 gram
Quinn (katertje 2) weegt nu 99 gram (dat verbaast me niets, ik zie hem alleen maar drinkend)
Carrie (poesje) weegt nu 102 gram
Ze hebben de dagelijkse 10% dus makkelijk gehaald en ik hoop dat dit zo blijft!
Met Fleur gaat alles ook helemaal goed. Als ik bij de kittens ben, gaat ze alweer op pad naar de kattenren in de tuin. Vannacht ben ik een paar keer bij ze gaan zitten, ik kan er wel uren naar kijken...
Zaterdag 16 april 2016
Wat groeien ze snel en wat doet mama Fleur het goed! Gisteren leek het even of Saul maar niet bij een tepel mocht komen van z'n broer en zus, en ook Fleur deed geen moeite om hem hierbij te helpen. Toch bleek het bij het wegen 's avonds allemaal wel mee te vallen... Ze groeien alledrie prima! Hieronder de gewichten van vanmorgen:
Saul: 123 gram
Quinn: 131 gram
Carrie: 135 gram
Inmiddels 3 dagen oud en ik vind alles nog leuker dan ik gedacht had. Ik vind het geweldig om te zien hoe onze kleine Fleur het allemaal regelt met haar ukkies! Ze gaat steeds wat langer op pad, vooral als ik bij de kittens blijf. Ook hebben we een camera bij de werpkist, waardoor ik altijd kan kijken of het goed gaat. Heel handig voor 's nachts of als we even weggaan.
En natuurlijk weer wat nieuwe foto's van Saul die lekker uitbuikt na het eten het weegmomentje van vandaag:
Donderdag 21 april 2016
De ukkies zijn inmiddels alweer ruim een week oud en vanmorgen gingen de eerste oogjes al open, van Quinn. Het is leuk om te zien dat ze al echt een eigen karaktertje hebben. Carrie is een grote meid die zich de kaas niet van haar brood laat eten. Quinn is een stoere vent die niet bang is en z'n eigen gangetje gaat. En Saul hangt er vaak een beetje bij en piept het meest om zijn moeder, maar ik zie dat hij steeds beter van zich af gaat bijten... Ik weeg ze nog steeds 2 keer per dag en na 8 dagen hebben ze het volgende gewicht bereikt:
Saul: 187 gram
Quinn: 197 gram
Carrie: 200 gram
Ik hoop snel wat foto's te kunnen maken met de oogjes open...
Zondag 24 april 2016
Zoals beloofd, hebben we foto's gemaakt van de heren en dame met oogjes (bijna, bij Carrie) open. Ze doen het alledrie nog steeds heel goed en blijven flink aankomen. Zoals steeds het geval was, blijft Saul een beetje achter, maar ook hij komt nog genoeg aan. Hieronder de foto's:
Zaterdag 30 april 2016
We zijn inmiddels alweer een weekje verder... De ontwikkeling gaat zo snel, ze leren iedere dag wel iets nieuws! Zoals mijn man zegt: 'Het zijn nu geen hamsters meer, maar echt al poesjes'. De oogjes zijn al een tijdje open en we merken dat ze ook op geluidjes reageren. Ze proberen dan echt hun kopje omhoog te doen en te kijken waar het geluid vandaan komt. Ook miauwen en blazen ze al heel zacht...
Omdat Fleur een hele relaxe moeder is, hebben we 3 dagen geleden de hele boel naar de woonkamer verhuisd, zodat ze gezellig bij ons zijn en kunnen wennen aan de TV, stofzuigen, honden, andere katten en de kinderen. Wat veel ineens, maar ook hier deed Fleur niet moeilijk over. Ze gaat steeds vaker en langer weg bij haar ukkies en is alweer echt aan het donderjagen! Ondertussen kunnen wij ze lekker knuffelen en op het grote kleed laten rondwaggelen/lopen. Maar als een van de kittens piept, dan is ze zo weer bij ze...
Over het lopen... Ze hebben afgelopen week heel hard geoefend en Saul heeft het lopen nu aardig onder de knie! Op het kleed is hij er zo vandoor, terwijl Carrie bij iedere stap nog omvalt en Quinn het allemaal wel best vindt. Zo merken we ook dat Saul qua gewicht misschien iets achterbleef, maar hij wel als eerste zijn oogjes open had, z'n kopje omhoog doet en dus als eerste echte stapjes zet...
En zoals bij de wekelijkse update hoort, hieronder de gewichten van vanmorgen (we wegen nu nog maar 1 keer per dag):
Saul: 297 gram
Quinn: 322 gram
Carrie: 298 gram
Zoals het er nu uitziet hebben we echt een droomnestje uit de boeken. Er zijn nog geen problemen geweest en ze doen het allevier gewoon supergoed! We genieten enorm van de kleintjes en ondanks dat Cato na 8 dagen krols te zijn geweest, na 4,5 dag weer opnieuw begonnen is, hebben we weer een heerlijke week gehad. Wat wordt het straks moeilijk om ze te laten gaan...
Zondag 8 mei 2016
Weer een week voorbij... Inmiddels lopen ze alledrie als een kiviet en gaan ze alle kanten op. Het is zo lief om te zien hoe ze alles leren.
Als ze zich wassen, schiet hun pootje soms nog alle kanten op. Als ze samen spelen, vallen ze steeds over elkaar heen en als de honden
in de buurt komen, staan ze echt te blazen. Zo schattig allemaal. Fleur blijft steeds wat langer weg, zodat ze lekker kan genieten in de kattenren van het heerlijke weer.
Het is nu bijna tijd om Fleur te gaan ontlasten en het drietal te gaan bijvoeren. Ik ben heel benieuwd wat ze ervan vinden, maar op dit moment doet mama Fleur het nog helemaal goed. Hieronder de gewichten van vandaag:
Saul: 415 gram
Quinn: 447 gram
Carrie: 408 gram
De gewichten komen nu iets meer in de lijn der verwachting en Saul is 37 gram aangekomen in 48 uur. Go Saul... Ronald is helemaal gek van Saul. Hij is heel ondernemend en is echt een stoere vent. Hij piept nergens om en durft alles als eerste uit te proberen. En daarbij heeft hij een superlief koppie.
Carrie moet een beetje opboksen tegen haar 2 broers, maar dit gaat haar goed af! Als een echt meisje waste ze zich als eerste en nu de kleine kattenbak in de ren staat, is zij er als eerste bij om hem te gaan gebruiken. Dit lukt haar nog niet, maar ze doet haar best. Ze heeft haar eigen plekje (in de kraakmuis) en daar trekt ze zich soms even terug.
Quinn is Quinn en hij is heel relax. Hij is een lekkere knuffel en wordt graag opgepakt. Ik vind hem echt een knappe man die later menig poezenhartje sneller zal doen slaan.
En natuurlijk weer wat nieuwe foto's:
​
​
Zondag 29 mei 2016
Sorry... alweer 3 weken later. Ik heb het druk met de kleintjes en het beheren van de site ging ook niet zoals het moest. Maar waar was ik gebleven?
​
Wat gebeurt er veel in 3 weken! De ukkies zijn geen ukkkies meer en groeien nog steeds goed. Het was even schrikken toen Fleur aan het begin van deze week besloot dat haar kindjes niet meer bij haar mochten drinken. Na 1,5 dag geen voeding gezien te hebben, ging ik ze maar eens wegen. De mannen waren in 3 dagen nog wel 5 gram aangekomen, maar Carrie was een beetje afgevallen. Fleur had een hele harde buik van de stuwing en de kittens liepen de hele tijd onder haar buik in de hoop een tepel te pakken te krijgen. Voor de zoveelste keer riep ik de hulp in van fokster Marja (als ik haar niet had gehad de afgelopen weken...) en belden we de dierenarts. Warme en koude compressen op de tepels en masseren bij Fleur, was het advies. De kittens flink blijven bijvoeren... Gelukkig aten ze al goed zelfstandig, dus dat ging wel lukken. Inmiddels heeft Fleur weer een zacht buikje en eten de kleintjes 5 keer per dag hun buikje rond!
​
Vorig weekend kwamen de nieuwe huisgenootjes voor 2 van de kittens op bezoek. Helemaal uit Groningen! En wat zijn we blij met ze... We zullen Quinn en Saul straks met een gerust hart meegeven. Dit zijn echte vriendjes en vaak samen op jacht ;-)
Inmiddels is ook besloten dat Carrie bij ons blijft wonen. Vanaf nu heet ze Elfie!
​
3 dagen geleden kwamen we beneden en zaten Quinn en Saul ineens midden in de woonkamer. Terug in de ren wisten ze er binnen een minuut alweer uit te klimmen. Einde van het veilige tijdperk dus! De ren is weg en wij schuifelen door het huis en tellen steeds of we ze nog alle drie zien. Ik vind het wel heel gezellig! We vinden ze op de vreemste plaatsen terug omdat ze midden in hun spel in slaap zijn gevallen...
​
Ik zal waarschijlijk heel veel leuke momenten vergeten zijn op te schrijven, maar we genieten nog iedere dag van ze (misschien iets minder toen ik vanmorgen beneden kwam en ik zag dat ze de weg naar de kattenbak tot 4 keer toe niet konden vinden).
Hieronder nog even de gewichten van ze met ruim 6 weken:
​
Saul: 678 gram
Quinn: 734 gram
Elfie: 630 gram
​
​
​
Donderdag 9 juni 2016
Gisteren waren onze kanjers alweer 8 weken oud. Het gaat echt veel te snel! Gelukkig voor ons mogen ze nog 2,5 week langer blijven, maar dan zijn we nu toch echt over de helft... Ik weet dat ik in herhaling van, maar ze blijven het super doen alledrie! Inmiddels zijn ze volledig aan de barf en kipfilet en vis en ze vinden het echt heerlijk. Brokjes hoeven ze niet zo nodig (ook al is het bakje atijd leeg als ik 's morgens beneden kom) en ze mogen nog heel af en toe bij Fleur drinken.
​
Dan gelijk de gewichten maar... echt niet normaal! De gewichten van hierboven zijn van anderhalve week oud, maar inmiddels is Quinn de 1000 gram gepasseerd en Elfie en Saul komen er nog net niet aan. Met z'n drieën wegen ze dus al ruim meer dan hun (kleine) mama.
​
We hebben inmiddels ook gehoord dat Quinn lekker Quinn blijft heten :-) en Saul gaat Simba heten. Maar voor ons blijft hij nu gewoon nog even Saul (luisteren doen de mannen toch niet). Ze hebben nu ook alledrie hun stamboom en de afspraak voor hun eerste enting is vandaag ook gemaakt.
​
Omdat Spanky, onze oude man van 14 (die alles prima vindt), niet goed tegen kittenbrokjes kan en er echt ziek van wordt, hebben we afgelopen week een kattenluik met chipsensor gekocht. Zo kunnen alle dames wel naar de woonkamer waar de brokjes staan en kan Spanky beneden z'n eigen 'oude mannen brokjes' eten. Zodra de kittens hun chip hebben, mogen ook zij door het luik en gaat het gedonder pas echt beginnen. Dan hebben ze ineens een hele etage erbij + een heerlijk kattenren. Hier zijn ze al 2 keer even in geweest met dit lekkere weer en vooral Saul vindt het prachtig. Hij klimt en klautert echt overal op!
​
Dan nog een klein ongelukje met Quinn om te melden. Quinn en Saul kunnen aardig wild spelen samen en een week geleden bleef Saul in het ooglid van Quinn hangen. Even schrikken, maar ik heb het oogjes goed verzorgd en er is nu gelukkig al niets meer van te zien...
​
Ondanks dat alles nieuw voor ons is, doen we het volgens mij best aardig, met heel veel dank aan fokkers die al heel wat jaartjes meedraaien! Ook voor onze andere katten is alles even wennen en daar moeten ze allemaal nog even hun draai in vinden... Zo gaat het steeds beter tussen Lola en de kittens. Ze moest eerst weinig van ze hebben, maar zoekt ze nu steeds vaker op zonder gelijk te gaan slaan. Maar de kittens zijn op hun hoede, want blazen en zich breed maken kunnen ze nu alledrie als de beste.
​
We genieten dus nog enorm van de drukte en de manier waarop ze spelen en alles ontdekken!
​
​
​
​
​
​
